Tytułem wstępu

     Biedę i ubóstwo się dziedziczy. Pokoleniowo. Podobnie jak bezradność życiową. Tylko niewielu udaje się wyjść z tego kręgu. Nie dlatego że nie nie potrafią, o nie. Po prostu nie chcę. O wiele łatwiej uzależnić się od OPS-ów i prowadzić swój żywot w oparciu o zapomogę z opieki społecznej. Na chuj szukać pracy, jak opieka da – zdaje nam się myśleć o tych rodzinkach. Ale, drodzy czytelnicy tego bloga, jesteście w wielkim błędzie. 

     Patole, którzy choć trochę myślą, robią ten system w najnormalniejszego wała. Ponad 60% rodzin, korzystających z pomocy społecznej, dorabia na czarno, uzyskując dochody po 2000 – 3000 miesięcznie. A w Opiece mówią, że czasami pójdzie i zarobi 200 złotych. Najnormalniej w świecie ludzie ci robią w wała tych, co zapierdalają na śmieciowych umowach. Skąd to wiem? Pracownika socjalnego trzeba kłamać. Pracownik socjalny przyznaje pieniądze. Trzeba mu napłakać, pożalić się, powiedzieć że nóżka boli, rączka zwichnięta, dzieci butów nie mają a w lodówce jedzenie się kończy. Olaboga, co za tragedia w rodzinie, nic tylko pójść się powiesić. Pracownik socjalny sprawdzi, posłucha płaczów i lamentów i da z opieki – 400-500 złotych na miesiąc zasiłków. Acha, i jeszcze bezpłatne dożywianie w szkole zrobi dla dzieci, co by brzuszki głodne nie były. A to że plazma na ścianie wisi, to prezent od syna który w Anglii od roku siedzi, ale ciężko mu tam i biedak żadnych pieniążków nie przesyła. Tylko ten telewizor i nową pralkę wraz z komodą i szafą „Komandor” na korytarzu zasponsorował. 

     Z kolei jak ja przychodzę to osoby które nie miały ze mną do czynienia, traktują kuratora trochę bardziej z obawą. Robiąc wywiad środowiskowy pytam o dochody, a jakże. Niektórzy próbują podać nieprawdę, celowo je zaniżając, jak przed opeesiarą. Mówi mi wtedy matka pięcioosobowej rodziny że utrzymuje się tylko z rodzinnego, alimentów i pomocy OPS. Razem 1000 złotych na 5 osób. A konkubent co porabia, często pytam? Pracuje? Widać wtedy zachwianie w odpowiedzi, a ja ciągnę dalej. - Z takimi dochodami zabezpiecza Pani potrzeby dzieci? Zaległości za media są, zaległości za mieszkanie? Dzieci mają wszystkie podręczniki? Proszę pokazać szafę z ubraniami dzieci, czy ma pani żywność! To wystarczy. Zaraz okazuje się że konkubent dorabia jakieś 2000 złotych na budowie lub przy układaniu polbruku, a ona jeszcze dziecko sąsiadki bawi za 600 złotych miesięcznie. A z opieki dostaje kolejne kilkaset złotych co miesiąc, ze względu na bezrobocie i ubóstwo w rodzinie. Zawsze po takiej rozmowie jest pytanie, czy ja to do opieki zgłaszam. Nie zgłaszam nazwiskami, bo po co? Nie mam takiego obowiązku i każdego musiałbym prawie zgłaszać, a poza tym są to dochody nie do udowodnienia. Tak nasz system został zorganizowany. Zresztą, sędzia po zapoznaniu się z moim wywiadem tez może zgłosić taką sprawę do Urzędu Skarbowego na przykład. Panie w Pomocy Społecznej doskonale sobie zdają sprawę kto dorabia i zaniża dochody, ale jak to udowodnić? 

     Tyle tytułem wstępu. Obiecałem w którymś poście, że opisze rodzinę pokoleniową. Taką, która życie na krawędzi wybrała życiem docelowym. Kontakt rodziny z kuratorem zaczął się w 1991 roku i trwa nieprzerwanie do dziś, tylko ze z jednego kuratora, zrobiło się już 3 prowadzących nadzór, bo rodzina to rozwojowa, mnożąca się i mieszkająca cały czas w jednym mieście. Pan i Pani mieli 7 dzieci i nadzór kuratora, a teraz……… 

CDN…