Życie na kartach zapisane (cz.2 ost.)

Jadwiga Iksińska w nowe Millenium weszła, nawet się nie spodziewając, z nowa ciążą. Kiedy w końcu kurator wygonił ją do ginekologa, okazało się że to ciąża bliźniacza. Piątka dzieciaków w domu siedzi i ma coraz większe wymagania, a tu bliźniaki. Bez ojca, ze zmiatanymi partnerami życiowymi, który z każdym rokiem jest coraz bardziej obleśny i coraz mniej wymagający.

„W rozmowie z nadzorowaną ustaliłem, że po urodzeniu dzieci pozostawi je w szpitalu do adopcji. Nadzorowana sama twierdzi, że nie da rady chyba ich wychować. Nie podała ojca dzieci.”

Z ciekawością czytam następne karty. Nuda. Oprócz informacji że brzuch coraz większy, nic ciekawego, gdy nagle:

„Do Jadwigi Iksinskiej wprowadził się Zbigniew K. ur. 12.03.1964 roku. Przyjechał z miejscowości J., gdzie jest zameldowany na pobyt stały. Karany sądownie (…). Chce uznać dzieci które mają się narodzić”.

Dalej notatka kuratora zawodowego mówiąca o tym, ze skontaktował się z kuratorem zawodowym w J. Zbigniew K. siedział za drobne kradzieże. W notatce wpis że prawdopodobnie nie ma gdzie wrócić, ponieważ rodzina zauważyła że dotyka w intymne miejsca małą bratanicę i go wyrzucili z domu.

Zajebisty typ. Tak naprawdę, molestowanie seksualne to poważny temat. Niestety, nie często wychodzi to światło dzienne, chyba że czasami, przez przypadek. Są to też sprawy trudne do udowodnienia. Ale wróćmy do Iksińskiej, bo tak naprawdę to trochę nie ma co jej się dziwić. Szuka miłości, oparcia, stabilizacji. Co prawda żyje w swoim malutkim, kurewskim świecie mnożąc dzieciaki na potęgę i puszczając się na lewo i prawo, ale przygarnie każdego kto ją przytuli, nie zważając kim jest i jaką ma przeszłość.

„Iksińska wyszła ze szpitala, urodziła chłopca i dziewczynkę. Razem z konkubentem który uznał dzieci, twierdzą, że będą je wychowywać.”

No cóż, co tu dużo ukrywać, obydwoje za kołnierz nie wylewali. Libacje alkoholowe na porządku dziennym zaczęły być u nich w mieszkaniu. Ogarnąć siódemkę dzieci też nie jest łatwo. Iksińska dwoiła się i troiła, ale swoim postępowaniem na niewiele to się działo. Zbigniew K. nie okazał się wcale takim złym człowiekiem, gdyby nie to, że za kołnierz nie wylewał. Jak nie pili to trzymał Iksinską krótko, kazał sprzątać, pilnował by dzieciaki miały co ugotowane.

Kolejne lata przynosiły kolejne dzieci. W sumie było ich dwanaścioro. W międzyczasie było kilka postępowań, o nałożenie obowiązku leczenia odwykowego na Iksińską, ograniczono Zbigniewowi K władze rodzicielska nad jego dziećmi ze względu na zaniedbania i picie alkoholu.

Kolejna karta.

„Najstarsza z córek jest w ciąży. Ojcem jest 18-latek ze wsi. Po urodzeniu dziecka będzie miała 18 lat i chce u niego zamieszkać”.

Życie toczy się dalej. U Iksińskiej bez zmian, dzieciaki wchodzą w pełnoletniość. Rodzą dzieci następne. Zaklęte koło patologii.