A ja czekam na wakacje...

Urlopowania. Okres kiedy wiele wspaniałych mamusiek przypomina sobie, że ma w różnych placówkach, a w szczególności w Bidulach dzieci, i że przychodzą wakacje i trzeba by było sobie takiego dzieciaczka, w odruchu swej skurwiałej matczynej miłości przygarnąć, choć na miesiąc do domu rodzinnego. Och, jakże to wspaniały gest rodzicielki, która przed wakacjami, feriami, i wszelkiego rodzaju świętami składa wniosek do sadu, by móc opiekować się swoim porzuconym dzieciaczkiem, choćby przez krótki okres czasu. Jakie to kurwa humanitarne i radosne. Matka Polka Przenajświętsza wtedy się okazuje, pełna miłości i zaangażowania w sprawy wychowawcze swojego maleństwa.  Nie opisze wywiadu, który przeprowadzałem, lecz sytuację której byłem świadkiem i która tak mnie wkurwiła, że jak pomyślę o tym dzisiaj to mnie skręca.

Jakiś czas temu miałem pod nadzorem chłopaka, lat 17, który trafił do bidula w wieku lat 14 bo mamuśka chlała na potęgę. Sytuacja jakich dziesiątki mam w swojej praktyce. Nielata odwiedzałem w Bidulu co jakiś czas jak Koran i Pismo Święte przykazało, pouczając go, dyscyplinując i strasząc MOW-em, co by za bardzo nie skakał i wiedział że jakiś bacik nad nim wisi. Nie był święty, co to to nie, potrafił dokazywać i dawać popalić wychowawcom i innym dzieciakom, ale ogólnie dał się lubić i porządnie „ustawiony” nie rozrabiał aż tak bardzo.  Maciuś, tak go nazwijmy był wysokim, wysportowanym chłopakiem, reprezentującym swoją szkołę w siatkówkę. Całkiem niezłe miał osiągi i kawał Polski zwiedził, biorąc udział w różnych zawodach.

Zbliżały się wakacje. Maciuś z utęsknieniem czekał na ten okres, który wiązał się, co oczywiste, z wyjazdem do domu, tzw. Urlopowaniem z placówki. Mamusia dostała zgodę z sadu, a on zadowolony i spakowany czekał na dzień wyjazdu. Wiedząc o tym, że nie będę go widział 2 miesiące, postanowiłem odwiedzić go w ostatni dzień, by trochę go postraszyć, żeby nie wywinął żadnego numeru, co może skończyć się skróceniem urlopowania.  Maciusia zastałem przed Bidulem, spakowanego, ubranego w najlepsze ciuchy i uśmiechniętego. Siedział na ławce i czekał na matkę, która autobusem miała przyjechać i go zabrać do siebie. Jako ze spotkałem jeszcze wychowawcę, to stałem obok i rozmawiałem, a Maciuś w tym czasie rozpowiadał uśmiechnięty wszystkim dzieciakom, że jedzie do domu i nie będzie go 2 miesiące. Ile w tym dzieciaku było radości i szczęścia, wszystkim wokoło wręcz wykrzykiwał, ze jedzie do domu, do kolesiów, normalnie aż miło popatrzeć.

Podmiejski autobus było widać z ławki. Zatrzymał się i zaczęły wysiadać osoby. Na końcu wyszła ONA. Nie, ONA nie wyszła. ONA się wytoczyła. Najebana jak szpadel, ledwo na nogach stała, i powolnym krokiem posuwała się w stronę Bidula.

- Maciuś, jestem! – wydarła się na głos ochrypniętym i pijackim głosem – Maciuś!!!

Maciuś spojrzał na matkę, to na wychowawcę, to na mnie, to znowu na matkę. Ta posuwa się swym pijackim ruchem i lezie do wychowawcy. W oczach Maćka przerażenie, szok, uśmiech znikł mu z twarzy, która przybrała wyraz smutku i nienawiści.

- Ja po Maćka, zgodę sądu mam – wybełkotała do wychowawcy, który miał ochotę chyba jebnąć jej w ryj – Maciuś, idziemy!

- Nigdzie pani nie pójdzie – odpowiedział wychowawca – Maciek zostaje.

W tym czasie Maciek wybuchł. Spakowane rzeczy zaczęły fruwać po całym podwórku, zaczął kopać ławkę, krzyczeć, rzucać kurwami, wyzywać matkę, cały bidul a i mnie się dostało. Nie reagowałem, bo nie było sensu. Można było tylko przyglądać się i w razie czego interweniować, gdyby przesadził. Najebana matka tylko powtarzała w kółko: Maciuś, Maciusiu mój, Maciuś, a on ją od szmat i kurew. W sumie co się dziwić, czekał na matkę, na wakacje, na czas spędzony w domu a ona co? Zachlała mordę w tak ważny dla niego dzień.

Pijaczka została odprawiona. Maciek cała noc przepłakał w swoim pokoju. Wysoki, dobrze zbudowany 17-latek płakał jak bóbr przez matkę, która po raz kolejny go zawiodła. Wakacje spędził w bidulu zazdrośnie patrząc, jak inne dzieciaki wyjeżdżają.  Uciekał z bidula i pił. Dużo pił. Gdy myśleliśmy żeby go dać do ośrodka leczenia uzależnień przyszedł wrzesień i siatkówka, dzięki której ponownie znalazł jakiś cel.

Dzisiaj jest dorosły i mieszka z matka. Chyba pracuje i na szczęście nie słyszałem żeby pił.