NIcnieroby 3 ost.

Od samego początku można było się spodziewać, że z Alwarem i jego piękną i ponętną żoną nie będzie łatwo. On leser do potęgi entej, ona druga leserka, zasłaniająca się swymi pociechami, które to musi pilnować w pocie czoła. Nadzór przejęty do tak zwanego "nadzoru osobistego", czyli ja a nie kurator społeczny będę popierdalał na wioskę na kórej mieszkają, by próbowac ich naprawić iwyciagnąc na prostą, by znów byli przykładnymi obywatelami. 

       W ogóle to nie wiem, dlaczego niektórzy patole tak kurczowo udają że nie pija i oszukują w związku z tym wszystkich wokoło. Poszedłby jeden z drugim do Ośrodka Pomocy Społecznej i powiedział: "Zabierzcie  me dzieci, bo wybieram wódę". Ile by to problemów oszczędziło, ile mnie papierkowej roboty. Stworzyłoby się wtedy takie enklawy, dajmy na to zamknięte osiedla, gdzie na głowę przypadałoby pół bochenka chleba, kawałek mortadeli, margaryna i 3 najtańsze bełty. Potem trupy zapite odbierać od nich i chować na koszt akcyzy w alkoholu.

       Wiem, drastycznie to brzmi, bo przecież alkoholizm to choroba, trzeba leczyć, walczyć, podawać pomocną dłoń.... i tak do śmierci takiego alkoholika który i tak w konsekwencji zapije się na śmierć. Oczywiście nie wszyscy, mam w swojej pracy sukcesy, że ktoś nie pije już od wielu lat i takich trzeba wspierać, ale jeśli ktoś wybrał drogę ku samozagłady.....

     Weźmy na przykład tych facetów przebierających się za kobiety, którzy twierdza że czują się kobietami tylko natura spowodowała, że coś im między nogami wyrosło zamiast cycków. W telewizji krzyczą o tolerancji dla takich, że to nie ich wina, że maja prawo czuć się kobietami i nosić jak chcą. Ok, zgadzam się, niech wciskają się w damskie ciuszki i przed lustrem fiuta ściskają udami, by wyobrażać sobie że są kobietką także i w tym miejscu. Ich sprawa. Ale jak pijak powie na trzeźwo, że wybiera życie pijaka i nura, to dlaczego nie pozwolić mu żyć po swojemu i umrzeć po swojemu. W końcu jeśli nie ma przymusu leczenia na jakąkolwiek chorobę, to dlaczego ma być przymus leczenia alkoholika, który przecież także jest chory? Proste i logiczne. Każdy ma prawo żyć po swojemu - jeden udaje ponętną babeczkę chowając swe przyrodzenie i stosując makijaż na gębę, drugi chce chlać na umór bo do tego czuł że jest stworzony.

Tylko te dzieciaki, mnożone na potęgę w pijackich zwidach....

       Wróćmy do naszego Alwaro. Jako że wziąłem nadzór do osobistego prowadzenia, przeszedłem sie po jakimś czasie po wsi, by zdobyć informacje co tak ludzie na nich gadają. Oczywiste, wielokrotnie słyszałem, że na swoich to się nie kapuje, nie donosi, bo takie tam. Ci debilni ludzie nie wiedzą albo nie chcą zrozumieć, że dzieciom może dziać się krzywda, a przez ich zjebane podejście, których z maluchów może stracić nawet  życie albo być katowanym w czterech ścianach, bo jakaś spierdolina na wiosce "NIE KAPUJE NA SĄSIADA". Zawsze wtedy cierpliwie tłumacze, że nie interesuje mnie czy jeden czy drugi patol kradnie, czy kłusuje, czy drewno na lewiźnie z lasu wywozi albo na czarno robi, by potem przed panią z opeesu udawać biedaka, tylko interesuje mnie czy przypadkiem nie napierdala zony/konkubiny i dzieciaków. Bo jak któregoś dnia pierdolnie za mocno, to potem będzie: GDZIE BYŁA OPIEKA!!! GDZIE BYŁ KURATOR!!! GDZIE BYŁ DZIELNICOWY!!! i Ryszard Cebula ze sławetnej telewizji będzie robił reportaż że nikt się nie zainteresował bidulkami. No cóż, tanie telewizje szukają taniej sensacji.

       Ciemniało już, gdy podjechałem do sołtysa na wsi, by wypytać go o rodzinę i jaką to opinię mają wśród lokjalnej społecznosci. Otworzył mi nowo wybrany sołtys, chłopak koło 30 z małym dzieciakiem na ręku. Przedsatwiam mu sie i rzeczę do niego:

- Chciałem wypytać o rodzine Alwara, jaka maja opinię, czy często nadużywaja alkoholu, czy ma Pan informacje albo był świadkiem o zaniedbywaniach wobec dzieci - wypowiadam swoja standardowa formułkę w jego strone.

Tutaj Pan Sołtys się za bardzo nie popisał, bo brew zmarszczył, mlasnął i w ten spoób zaczął mi odpowiadać:

- Wie Pan, ja od niedawna sołtysem jestem....... - jąka sie w moją stronę

- Czyli nie ma Pan informacji o nieprawidłowościach w rodzinie? - dokańczam za niego

- No wie Pan, no nie wiem, oni daleko na końcu wsi mieszkają..... - pierdoli mi niepewnie

- Poproszę o Pana imię i nazwisko

- Ale po co? - zdziwiony zagaduje w moją stronę

- Pan jest Sołtysem, jest Pan urzędnikiem, a ja w aktach sądowych musze odnotować, to co mi pan powie. Potem może być potrzeba wezwania Pana na świadka, do Sądu, jeśli cos w tej rodzinie się dzieje niepokojącego - mówię mu to prosto w oczy, zabierając się do zapisania nazwiska, które zapewne będzie chciał mi powiedzieć.

     I tu wyczułem zawachanie w jego głosie. Strach i obawa przed tym, ze jak będzie kłamał, to może być nieciekawie. W koncu sołtysem jest. 

- Piją - odpowiedział

- Alwaro z żoną? - dopytuję?

- Tak, ona głównie w nocy, bo w dzień chce być trzeźwa, bo z opieki przyjeżdżają ją kontrolować, a on czasami przeze mnie pod sklepem jest widywany.

- A dzieciaki? Coś Pan wie o nieprawidłowościach?

- Podobno na świetlicy całe dnie przesiadują, mówią Pani prowadzącej świetlicę że są głodne i zjadaja kanapki po innych dzieciach.

       Uff. Jednak ciekawie się robi. Alwaro pijący pod sklepem, nie kalający się robotą, ale dbający o swoją równo przystrzyżoną bródkę, która zapewne dodawał mu plus pięć do zajebistości i wzbudzała poważanie wśród upośledzonej intelektualnie części lokalnej społeczności. Oczywistym jest że trafiłem do świetliczanki, która potwierdziła mi że i owszem, dzieciaki często głodne, ubrane nieodpowiednio do pory roku przyłażą. Ponadto jakoś tak wolniej się rozwijają od innych dzieci, widać że zaniedbane emocjonalnie. Szkoda tej starszej pani tych dzieciaczków, ale ona im kanapeczki robi, słodycze da a i ciuchy jakies przyniesie, wtedy ubiera je cieplej. Taki już ich los....

       I to jest to co mnie najbardziej wkurwia. Litują się tacy nad dzieciaczkami, kanapeczki robią, współczują i plotkują w swych domach, jak to jeden patol z drugim się napierdala i swoje dzieci w międzyczasie, ale żaden nie zgłosi do odpowiedniej instytucji, bo przecież on nie jest donosicielem. Ok, dobrze że pomagasz, ale w ten sposób utrwalasz patologie która jest koło Ciebie. Czujesz się usprawiedliwiony w ten sam sposób, gdy wrzucasz kilka złotych do puszki Owsiaka. Pomogłem, kurwa, pomogłem. Tą pomoc to sobie w dupę wsadź, bo póki nie zmieni się mentalność nie tylko wioskowych i małomiasteczkowych nic nie widzących udawaczy, dopóty będziemy mieli poszerzająca się zgniliznę patoli, żerujących na zdrowej tkance społeczeństwa.

       Oczywistym jest że z Alwaro i jego żoną przeprowadziłem rozmowę. Oczywistym jest że sprawdziłem czy żarcie w zasyfiałej lodówce mają. Oczywistym jest, że pouczyłem ich że dzieci należy edukować, zapewniać im chociażby podstawowe zabawki i przybory rozwijające je i kształtujące ich zainteresowanie nauką. Tylko kurwa co z tego. I tak jestem jakimś czepialskim chujem z sądu, co przyłazi i pomieszkaniu łazi, zaglądając w kąty i pierdoli farmazony o dbaniu o dzieciaczki. Powiem Wam szczerze, że nie pozostało mi nic innego jak złożyć wniosek o dalsze ograniczenie władzy rodzicielskiej. Niech sędzia się głowi co dalej z nimi, bo zabawa w ciuciubabkę zaczęła mnie nudzić już, a w rodzinie nic to a nic się nie zmienia, oprócz kolejnej pożyczki z firmy udzielającej pożyczki patolom, co to jedyny dochód to świadczenia rodzinne mają.

I tu nastał CUD. 

Alwaro miesiąc przed sprawa poszedł do pracy. Jego piękna małżonka przyjęła zastrzyk i postanowiła nie pić. Po tak diametralnej zmianie, sędzia nie ograniczyła dalej władzy rodzicielskiej, nałożyła obowiązki związane ze współpraca ze szkołą i ośrodkiem pomocy społecznej. I wszystko wydawałoby się że zmierza ku dobremu, aczkolwiek po trzech miesiącach Alwaro zachorował i postanowił przeciągnąć zwolnienie lekarskie maksymalnie, w międzyczasie spotykając się z kolegami na "jedno małe piwko".

Takich cudów widuję bardzo dużo. Przed sprawą i na samej sprawie sądowej mamusie i tatusiowie przysięgają że będzie już tylko lepiej. Ze się naprawili, że będą dbać o swoje dziateczki i chodzić do kościoła co niedziela, oczywiście przysięgając że w czasie wolnym zajmą się haftowaniem i dzierganiem serwetek tudzież robieniem sweterków na drutach, co by ich dzieci nie marzły w zimne dni. I tak się to kręci....

************************************

Poniżej link do artykułu opublikowany w Śląskim Dzienniku. Zapraszam do bieżącego śledzenia moich wpisów tam i polubienia na FB strony Dziennika. Artykuł jaki napisałem mówi o bezpieczeństwie w pracy kuratora i jakich błędów ja sie wystrzegam. Na pewno Wam się spodoba.

ZESZYT W TWARDEJ OKŁADCE

*************************************

Korzystając oczywiście z okazji chciałbym podziękować za donacje: Robertowi z Krakowa, Jolancie z Mojęcic, Bartłomiejowi z Gdańska, Marcinowi z Dziadowej Kłody i Przemysławowi z Trzebnicy. Gwarantuje Wam, że otrzymane kwoty od Was sa odkładane i "zbierają się" na sprzęt do nagrywania. W tym celu nawiązałem już współpracę z osobą, z która mam nadzieję uda mi się zrealizować swoja pasję. Rodza się tematy reportaży, coraz więcej burzy mózgów, coraz więcej pomysłów. Mam nadzieję, że niedługo zacznę realizować. 

PS. Jedna osoba zadeklarowała się, że ma aparat cyfrowy. Bardzo proszę o podanie maila, bym mógł podać adres do przesyłki. Nawet jeśli nie ja z niego skorzystam, przekaże go osobie, która prowadzi warsztaty artystyczne z młodzieżą z biednych rodzin. Na pewno nie będzie kurzył się na półce :)

Pozdrawiam