Wieczorna wizyta

Siedzę przed komputerem i przeglądam strony Internetowe, odmóżdżające i nie wymagające myślenia, jakieś filmiki, teledyski, żarty, kawały. Jako ze moje zboczenie zawodowe już dawno wykroczyło poza ramy pracy zawodowej, oglądam jakieś filmiki na Youtube gdzie dwóch żuli napierdala się pomiędzy sobą, lub piją flaszkę na czas albo wyrywają sobie obcęgami zęby. W każdym bądź razie RESET przed snem. Zmuszę się może jeszcze na jakąś książkę przed snem, lub obejrzę film. Uwielbiam kino skandynawskie, jak tam wszystko jest zajebiście rozwiązane, jaka pomoc instytucjonalna dla niepełnosprawnych, upośledzonych, wykolejeńców. Wszystko działa inaczej i jest dofinansowane, ech, poważyć można.

Sygnał SMS. Godzina 21. O tej porze to któryś ze znajomych może jedynie na piwo zapraszać, ewentualnie koleżanka na wino. Odczytuję treść wiadomości”

„Iksińska z facetem od rana pije. Dziecko cały dzień płacze. Niech pan przyjedzie.

Do kurwy nędzy. Zakląłem pod nosem, a ciśnienie podskoczyło to granic przedzawałowych. Wtedy byłem głupi. Zostawiałem co niektórym sąsiadom prywatną komórkę, żeby informowali mnie, jak cos niepokojącego będzie się działo. Nie wiedziałem jeszcze, że niektórzy będą traktować to jako służbę interwencyjną, że przecież kurator przyjedzie i zrobi porządek. Dzwonię na ten numer – nikt nie odbiera. Mam ochotę olać to, ale wewnętrzne sumienie nie karze. A jak dzieciakowi dzieje się krzywda? A jak nikt inny nic nie zrobi i będzie tragedia? Dzieciak pięcioletni, może głodny, może matka w przypływie pijackich nerwów go tłucze? Nie no, kurwa, nie zasnę już.

Zły na siebie i na patole wsiadam w samochód, który ostatnio trochę szwankuje i mam problem z zapłonem. Chechłam ten silnik, chechłam, by po którymś tam razem zapalił. Kasy nie mam żeby to w końcu naprawić, ale tak jest, paliwo coraz droższe, roboty tylko ci nadają, kontrole, wywiady, nadzory osobiste a teren wiejski w połowie, gdzie zapierdalasz czasami 50 kilometrów w jedną stronę. W takich sytuacjach zaczynam marzyć o pracy za biurku do 15.00, zamknąć biuro i mieć wyjebane na cały system.

Na szczęście tym razem musze dostać się na drugi koniec miasta. Patolka mieszka w starym bloku, razem z synem, wspomnianym już pięciolatkiem i z tego co pamiętam jakimś konkubentem, których zmienia jak rękawiczki. Jej domofon oczywiście nie działa, ale wychodzi jakiś facet więc ładuję się do klatki.

- A pan do kogo? – pyta mnie

Spojrzałem na niego zdziwiony. No proszę, jaki miły Pan. Zainteresował się że ktoś obcy do klatki wchodzi, a chlejącej baby i płaczącego dziecka to już takiego zainteresowania nie było. Legitymuje się i wypytuje o patolkę. On oczywiście nic nie słyszy, nic nie wie, no może kiedyś widział ja pijaną, ale on mieszka na dole, ona na górze i takie tam pierdolenie.

Wchodzę wyżej. Pukam do sąsiadki która, jak podejrzewam wysłała sms’a. Cisza w mieszkaniu, nikt nie otwiera. Kurwa mać jebana, znowu zakląłem, bo nie takiego obrotu sprawy się spodziewałem.  Zapierdalam na koniec miasta, pełen obaw o dzieciaka, wkurwiony że o tej porze wyciąga się mnie z domu, a na miejscu nic, kurwa cisza. Ale skoro jestem, idę na samą górę, gdzie nasza bohaterka zamieszkuje wraz z synem. Staje przed drzwiami, biorę trzy duże wdechy i pukam. Jak patolka będzie pijana to moja postawa będzie chamska, będę udawał Policjanta lub kapo w obozie. Nie będę miły, będę surową ręko wymiaru sprawiedliwości (zajebisty zwrot).

Po kilku pukaniach otwiera dzieciak, wychylając swoją małą główkę przez szparę w drzwiach. Patrzy na mnie swoimi małymi oczkami, a ja się go pytam gdzie jest mama.

- Mama śpi – odpowiedział

- Obudź mamę, bo chcę z nią porozmawiać.

Zamknął drzwi a ja czekam na klatce, zastanawiając się co zobaczę i w jakim stanie matkę. Po chwili ponownie się otworzyły, a w nich ukazała się patolka, rzeczywiście dopiero jakby wstała z wyra.

Streszczam jej cel wizyty i proponuję wejście do mieszkania, bo chce zobaczyć z kim przebywa i czy z dzieckiem wszystko w porządku.

- YY, prądu nie mam – odpowiada kobieta

- nie szkodzi, ale musze sprawdzić – odpowiadam – jakąś świeczkę ma pani chyba?

- mam – odpowiada, a ja wchodzę do mieszkania.

Prądu nie ma od tygodnia. Odcięli za niepłacone rachunki. Jak je ureguluje, to założą licznik przedpłatowy (na kartę). Kilka świeczek pali się na stole w dużym pokoju. W jego rogu na kanapie leży jakiś facet.

- Kto to? – zapytuje

- Kolega, odwiedzić mnie przyszedł.

- Piła pani dzisiaj, prawda? – dociekam – awantury tu były, dziecko płakało.

- Dwa piwa wypiłam, przyszedł znajomy, trochę się posprzeczaliśmy, ale nie jestem pijana.

Patrzę na nią, rzeczywiście. Nie bełkocze, nie zatacza się, woni alkoholu tez nie czuć. Facet z kanapy się ocknął, wstał, zapytał o co chodzi, tez przyznał ze wypił z 3 piwa. W domu ogarnięte, mały w pokoiku ma pościelone. Tylko ten prąd.

Iksińska problem z alkoholem ma, to fakt, lecz do tej pory nie zdarzyło mi się, żeby jakoś rażąco zaniedbywała dzieciaka. Po sprawdzeniu, że jedzenie w domu jest, śladów libacji nie widziałem, dzieciak ubrany w pidżamę i czysty nie pozostało mi nic innego jak się wycofać. I przysiągłem sobie jedno – nigdy więcej prywatnej komórki do celów służbowych.

Wróciłem do domu, włączyłem film. Jakąś głupiutka komedię, w stylu Haw High czy jakoś tak. Za 10 godzin dyżur w sądzie i znowu patole…