Na luzie, czyli własne przemyślenia

To już jest przekleństwo. Idę ulica i patrzę na ludzi, określając w swoich myślach, kto jest patolem a kto nie. To smutna zabawa, Ale zastanawiam się ile miałbym procent trafności.

Z naprzeciwka mnie idzie kobieta, na oko około czterdziestki. Lato jest, krótkie spodenki, odsłaniające nogi i krótka bluzka tak że pępek widać. Cyc podniesiony do góry, ale ta skóra na brzuchu – pomarszczona i brzydko wyglądająca – ohyda. Włosy oczywiście trenowane z odrostami i makijaż, ja z taniego burdelu. Najlepsza była twarz – pomarszczona i opuchnięta, jak z długotrwałego przepicia. W ręku papieros a w drugiej ręce trzyma 5 – cio letniego chłopczyka, który ledwo może nadążyć za jej chodem. Obstawiam, że ma dwoje lub troje dzieci, lubi sporty seksualne, żyje z alimentów, zasiłków rodzinnych i robienia lasek. Taka tania kurwa.

Stoję w kolejce. Przede mną młoda kobieta. Zniszczona, chociaż nie, raczej zmęczona życiem. Trzyma w reku receptę i zastanawia się pewnie ile to kosztuje. Szkoda mi jej. Do czasu jak podchodzi do niej facet, z dzieciakiem na reku – bamber z wielkim brzuchem i klapkach Kubota, od którego zionie alkoholem. Rzuca do niej tekst „Kupiłaś już? Co tak długo?” stawia jej dzieciaka przy nodze i wychodzi zapalić papierosa. Luj pewnie sobie gosposię znalazł, która napierdala na dwóch etatach przy sprzątaniu, a ten kurwa skarpety, klapki Kubota i obcisła koszulka, ledwo opinającą bęben brzuszny. Pewnie kurwa siedzi i narzeka że pracy nie ma.

Młoda kurwa. Najlepszy typ do obserwacji. To przeważnie młoda dziewczyna, która ukończyła tylko gimnazjum. Wyróżnia ją ubiór a także sposób poruszania się. W ogóle obserwowanie jej jest przyjemne, bo jak widzi zainteresowanie to zaczyna grać inteligentną. Ostatnio jechałem w pociągu, i taka siedziała naprzeciwko mnie. Nóżka kołysze się na kolanie, spódnice co chwile obciąga niżej, żuje gumę i zerka. Na oko 18 lat. Siedzi i zerka co chwilę, poprawiając włosy. Wiem, wiem, niewerbalne sygnały że jej się podobam. Ale obstawiałem że musiała mieć do czynienia z sądem, albo jako nielata, albo jako już patolka.

Opuchnięta morda. Oczka małe, zniszczona kurtka. Patol do potęgi entej. Przeważnie za nią drepcze jakiś Rychu, zaglądający do każdego mijanego śmietnika. Bez komentarza.

Będąc na placu zabaw, rozpoznaje także samotne matki. Nie wiem czemu, wystarczy że chwile się poprzyglądam i mogę stwierdzić, która samotnie wychowuje dzieciaka, z którym przyszła. Przeważnie są to młode dziewczyny czy kobiety, ale jest coś w ich zachowaniu, co powoduje, że zaczynam podejrzewać że tak jest naprawdę.  

Powiem Wam szczerze, że jest to wkurwiające. Przypinasz ludziom łatkę nie znając ich. Obstawiasz że są kimś, kim naprawdę mogą nie być. Ciekawe czy ktoś inny tak ma, i jak to wygląda w innych zawodach,? Jakieś propozycje?