Bagaż doświadczeń

Spotykasz ją na ulicy, patrzysz na nią, zastanawiasz się kim jest, co robi, czym się zajmuje. Jest ładna, wzbudza w Tobie pożądanie, intryguje. Uśmiecha się, lecz oczy się nie śmieją, bije z nich smutek, lecz stara się zachować pozory. Zagadnięta peszy się, odwraca wzrok, ucieka myślami gdzieś dalej. Ma 20, może trochę więcej lat, jest sama, nie ma faceta. Obarczona bagażem doświadczeń, który będzie ciągnąc przez następne 15-20 lat, wiodąc życie nie będące łatwym, ani przyjemnym.

       Miała 19 lat jak zmarła jej matka, pozostawiając ją, i troje rodzeństwa, gdzie najmłodsze miało 5 lat, a najstarsza była ona. Matka zmarła tak normalnie, po cichutku, na serce. Zostawiła czworo dzieci z ojcem alkoholikiem, którego jedyną rozrywka były spotkania pod wiejskim sklepem z menelami i napierdalanie taniego, wiejskiego jabola.

       Naturalną konsekwencją picia i chlania był nadzór kuratora. Na początek. Niewiele pomagał, bo ojciec chlał, i nie ogarniał po prostu wszystkich swoich rzeczy. Moczył mordę praktycznie codziennie i tylko zaczekać było, aż któregoś dnia całą resztę niepełnoletnich dzieciaków, wpierdolą do Bidula, żeby zakończyć ich nędzny żywot w tej chałupie, której resztki przyzwoitości próbowała zachować najstarsza siostra, zastępująca matkę i gosposie dla ojca pijaka.

    Póki matula żyła, jakoś to wszystko było pospinane. Dzieciaki nakarmione, uprane, dom ogarnięty. Katarzyna, jako najstarsza córka pomagała jej jak tylko mogła. Opiekowała się rodzeństwem, gdy rodzicielka szła jagód nazbierać, by potem przy drodze stanąć. Posprzątała dom, gdy ta o czwartej rano w lesie grzybów szukała. Opierdoliła starego, gdy ten jakąś kasę chciał na winulo wyżebrać. W sumie to stary nie był wcale taki zły. Oprócz zmajstrowania dzieciaków to nic innego w życiu mu nie wylazło. Do roboty niemrawy, czekał tylko aż go jakiś bamber spod sklepu nie zawinie, bo sam niczego nie poszukał. Pomarszczony, wychudzony, z czerwonym kinolem, dzień rozpoczynał i kończył w tym samym miejscu, czyli na ławce pod sklepem z jemu mu podobnymi. Siedzą, stoją i pierdolą o polityce i co to kurwa jeden „mynyster” z drugim zrobili, że roboty nie ma na wsi. 

      Płynęło sobie to życie spokojnie, Katarzyna pogodzona z losem, że taki jej żywot będzie, piorąc obsrane i zaszczane gacie swojego  ojca i myśląc o tym, że szkoła zawodowa jaką ukończyła niewiele jej da. Marzyła o liceum zaocznym, ale jak, jak rodzeństwo młodsze a ona utrzymywała się tylko z tego, co od ojca czasami wyciągnęła i dostała z pomocy społecznej. Sama tez, podobnie jak matka, dorabiała jagodami i grzybami. W wieku 19 lat dorosła być musiała i tak naprawde nikogo to nie obchodziło.

       Jak jej wszyscy zajebiście kurwa współczuli i jak ja wychwalali pod niebiosa, że taka dzielna i odważna, że tak wspaniale się rodzeństwem zajmuje. Na święta paczkę od księdza dostała – karton słodyczy, zabawek i ubrań od parafian. Na Wielkanoc także, tylko mniejszą. Oprócz tego wywiadówki, lekcje z młodszymi, pilnowanie, robienie kolacji, ściągnięcie ojca ze sklepu, gdy zimno się robi i żeby nie zamarzł gdzieś pod płotem. Sielankowe, kurwa, życie miała ta dziewczyna, sielankowe.

       Pewnego dnia, ojciec stojąc pod sklepem, wykrzywił swoją mordkę i wykonał klasycznego facepalma. Po prostu po naszemu, wyjebał się mordą o ziemie i nie wstał. Który trzeźwiejszy pijak zawołał pogotowie, gdy ocucić go nie mogli. Stary dostał wylewu i paraliżu. Ledwo nogami poruszał i nie było już mowy o pracy i chlania mózgojeba pod sklepem. Ledwo powłócząca nogami roślina, której trzeba było pomóc wstać z łóżka, umyć, przygotować posiłek.

       W tej sytuacji nie było innego wyjścia, jak ustanowić nad niepełnoletnimi dzieciakami rodzinę zastępczą w osobie 19 – letniej siostry, choć co niektórzy darli prawie że mordy, ze DOM DZIECKA! Byłby lepszy. Może i tak, trudno to rozstrzygnąć, ale 20-letnia dziewczyna została taką rodzina ustanowiona.

Troje rodzeństwa, niepełnosprawny ojciec, który jak go nie dopilnowała to wręcz na kolanach człapał do sklepu, by jabola się napić. Dostała jakieś 2 tysiące złotych, a stary pijaczyna zasiłek stały. I opiekunkę z OPS na całe dwie godziny w tygodniu.

       Pierze, pilnuje, robi śniadania, obiady, sprząta, myje ojca. Marzenia o liceum zostały odłożone na bliżej nieokreślona przyszłość. Zawsze była dorosła, ale pełna dorosłość dopadła ją teraz, gdy Państwo zrobiło ją odpowiedzialną za los własnego rodzeństwa. Schorowany ojciec, będący przeważnie udręka i pasmem nieszczęść nie pomógł jej nigdy. Ona młoda, obarczona bagażem negatywnych doświadczeń ale i miłością do swoich braci i siostry nigdy się nie skarżyła. Po prostu tak musi być.

       Katarzyna jest odpowiedzialna i dobra. Świetna gospodyni i wspaniale zastępuje matkę. Tylko co jej z podziwu sąsiadów i księdza z ambony, co z pochwał od kuratora i pracownika socjalnego, jak nie miała dzieciństwa. Nie jest kurwą, szmatą, nie pije wódy i nie robi lasek gdzie popadnie. Jest z pozoru normalną dziewczyną. 

       Wrzucona w dorosłość, bez słowa sprzeciwu, bez możliwości wyboru. Przyjęła rolę, jaką musiała i jakiej nie mogła odmówić. Zrezygnowała z marzeń, swobody, beztroski. Czy zrobiła to świadomie, pewnie powie że tak, lecz czy kiedykolwiek była tym, kim być powinna?

 Post Scriptum

Sprawa z Opola. Politycy wydali wyrok na sądy, bo kobieta nie zapłaciła 2,3 tysiąca złotych grzywny. Dzieci umieszczono w Pogotowiu Rodzinnym. Analizując:

Kobieta pomimo wielokrotnych wezwań do zapłaty, nie zapłaciła tej grzywny. Świadomie tego nie zrobiła, wiedząc, że zamienią jej tą grzywnę na karę aresztu. Działała z premedytacją i celowo nie znalazła nikogo z rodziny, kto by się zajął dziećmi na ten czas. Z pełnym wyrachowaniem, w mojej opinii, działała na szkodę dzieci, bo wiedziała że trafia do placówki, za jej nie zapłaconą grzywnę!  Albo była taka głupia, albo tak swietnie to wykombinowała, bo z osoby popełniającej przestępstwo, stała sie ofiarą w świetle reflektorów. Lemingi to kupią.

Weźmy teraz złodzieja, który miał odpracować iles godzin prac społecznych. Złodziej wpadł na pomysł i złozył w sądzie wniosek, by pracę zamienić mu na grzywnę. Sad sie zgodził i dał mu 2 tysiące złotych grzywny. Złodziej się zaśmiał i nie wpłacił, więc sąd mu dał 30 dni aresztu. A złodziej na to: A ja mam dzieci i weźcie je do domu dziecka. Za 2 tysiące złotych. Czyż nie podobne?