Spełniając marzenia

Sprawa którą wam opiszę, jest z gatunku tych, które nie dotyka ciemnej strony życia, ale nieumiejętnie pokierowana mogłaby strasznie skomplikować życie pewnemu młodemu chłopakowi.

Swego czasu, otrzymałem zlecenie na prosty w zasadzie, wywiadzik środowiskowy odnośnie łebka, który rozbija się skuterem po wiosce bez uprawnień, wozi innych łebków bez uprawnień, uciekał nawet Policji na tym motorku. Taki wioskowy debilek, na którego żadne sposoby – prośby i groźby nie działają. Chłopaki z komisariatu się wkurwili w końcu i wysmarowali pismo do sadu, że nieletni w okresie takim a takim popełnił ileś tam czynów karalnych związanych z naruszeniem zasad ruchu drogowego.

Według mnie, sprawa idealnie nadawała się żeby wobec tego przygłupa, bo inaczej go nazwać nie mogę, zastosować środek wychowawczy w postaci zakazu prowadzenia pojazdów do 21 roku życia.

Podjeżdżam swoim trupem pod niewyróżniający się dom i pukam do drzwi. Otwiera kobieta, na oko 40 letnia.

- Dzień dobry, imię, nazwisko, kurator jestem……. Szukam Maćka Iksinskiego – wyrecytowałem znaną formułkę.

Kobieta spojrzała na mnie i zrezygnowanym głosem powiedziała, wskazując ręką na garaż:

- Tam jest, z ojcem w garażu – odpowiedziała i schowała się za drzwiami.

Poszedłem w stronę garażu, łapię za klamkę i otwieram drzwi. Nie znam się za bardzo na motorach, ale wtedy żałowałem, ze nie mam takiej pasji. Na środku garażu stał piękny chopper, obok niego chyba jakiś ścigacz, rozebrany na części Junak i jakiś skuter. Obok pełno części, narzędzi a wśród nich ojciec z synem Maćkiem. Przedstawiłem się i patrzę urzeczony w choppera, wyobrażając sobie jakby to było, móc takim jeździć. Wystarczyła tylko chwila, by zobaczyć, z jak wielką pasją ten Maciuś czyści jakieś śrubki i nakrętki, jak pieczołowicie szlifuje, żeby wszystko lśniło. Pierwszy zaczął opowiadać o Junaku, którego dostał za bezcen od jakiegoś pijaka na wiosce i którego obiecał sobie sam wyremontować. Zresztą, podzielał pasję ojca, który od dobrych 20 lat jeździ na wszystkie rajdy motocyklowe wraz z synem. W garażu zdjęcia ze zlotów, rajdów, jakieś medale, puchary.

Po zrobieniu wywiadu wróciłem do sądu. Jako że nielot miał termin sprawy za 2 dni, wybrałem się do sędziny.

- Pani sędzio, mam sprawę odnośnie Macieja Iksińskiego – zagadnąłem

- Który to?

- ten, co za uciekanie przed Policją i łamanie przepisów drogowych, co napisali z komendy na niego.

- acha, no co tam?

- Żeby mu nie robić zakazu prowadzenia pojazdów do 21 roku życia.

- Czemu?

- Bo on i tak będzie jeździł.

- To tym bardziej, dam mu zakaz.

Jak ja nie cierpię tej baby czasami. Tłumaczę:

- Pani da mu zakaz, a on na motor i tak wsiądzie. On od małego wychowywany jest z motorami. On czeka na możliwość zrobienia prawka, żeby w końcu móc z ojcem na własnym motorze pojechać. Jak pani mu to uniemożliwi, chłopak się załamie, a on i tak po tej wiosce będzie jeździł, z zakazem czy bez. W końcu dostanie jakiś wyrok i zawiasy i wtedy sobie pokomplikuje Zycie.

- Ale jak to pan chce, co pan sobie wyobraża, że nie spotka go kara?

- Nie o to chodzi. Porozmawiam z jego ojcem, żeby go przystopował i pilnował a pod żadnym pozorem nie dawał któregoś z motorów do prowadzenia po ulicach. Niech łepek dostanie szansę od sądu – godziny prac społecznych, nadzór kuratora, cokolwiek, tylko nie zakaz.

Spojrzała na mnie, zmarszczyła brwi i odpowiedziała:

- Sąd jest niezawisły.

- Ale w tym przypadku będzie więcej szkody niż pożytku – odpowiedziałem i wyszedłem.

Och, jak ona mnie wkurwiła. Siadłem w biurze i zrobiłem sobie kawę. No i chuj, chciałem pomóc chłopakowi, ale chyba nic z tego. Trudno.

W dniu rozprawy miałem dyżur. Przechodząc koło sali rozpraw zobaczyłem ojca z synem. Oczywiście kaski w rękach, bo jakże inaczej przyjechać na sprawę innym środkiem transportu niż motor. Maciuś osrany, boi się zakazu, który oznacza że przez najbliższe 4 lata nie wyrobi prawa jazdy. Żegnajcie zloty motocyklowe.

Podchodzę do nich, pocieszam, proszę by do mnie podeszli jak będą po sprawie. Po około godzinie przychodzą, cali uśmiechnięci. Pytam, jak było:

- Bo wie pan, ona się darła na mnie – relacjonuje podniecony Maciuś – ona powiedziała….

- Pani sędzia – poprawiłem grzecznie

- No, Pani sędzia powiedziała że ona by mi zakaz dała i że bym już nie zrobił prawa jazdy, ale powiedziała że pan był u niej i prosił o ostatnia szansę dla mnie.

- No i jaka to szansa?

- mam 50 godzin prac społecznych na wiosce zrobić, ale co tam, wakacje są, zrobię.

Podziękował mi ojciec z synem, zapraszając na zlot motocyklowy, który będzie w okolicy w niedługim czasie.

Żadna sprawa odnośnie Maciusia już do sądu nie wpłynęła. Przynajmniej ja nic o tym nie wiem J